Η Ενωση Γυναικών Σύμης ιδρύθηκε το 1946 μετά από εισήγηση της
συμπατριώτισσας μας Πασιθέας Ζουρούδη Σαλιγγάρου κόρη της Αντιγόνης
Ζουρούδη ‘’ ΜΑΝΑΣ ΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ ‘’ μικροβιολόγος το επάγγελμα, η οποία
ανέπτυξε μεγάλη δράση τόσο στην Αλεξάνδρεια όσο και στην Αθήνα.
Οταν ζούσε στην Αλεξάνδρεια μαθήτρια τότε είχε διαδραματήσει σημαίνοντα
ρόλο στην συγκρότηση ομάδος Ελληνίδων Προσκόπων η οποία με τον ενθουσιαμό
της έπεισε πολλές από τις συμμαθήτριες της και ενετάχθησαν στην ομάδα της.
Τον Αύγουστο του 1913 σε επίσημο τελετή παρουσία του Πατριάρχου
Αλεξανδρείας Φωτίου και πλήθος ομογενών η νεαρή και αεικίνητος Πασιθέα Νικ.
Ζουρούδη ορκίζεται ως Αρχηγός της Ομάδας.
Το 1920 πήρε το πτυχίο της Ιατρού και το 1922 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου
ίδρυσε ιδιωτικό Χημικό και Μικροβιολογικό Εργαστήριο το 1930 το οποίο
διηύθυνε επάξια μέχρι το 1972.
Πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Ένωσης Διανουμένων Γυναικών Δωδεκανήσου στην
Αθήνα της οποίας η εθνική δράση υπήρξε τεράστια.
Ιδρύτρια της ‘’ Οπτιμιστικής Ενώσεως Ελλάδος ‘’
Υπήρξε Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Προστασίας του Παιδιού.
Επί κατοχής διετέλεσε αρχηγός του Γυναικείου Τμήματος της Οργανώσεως
Ελευθέρων Ελλήνων.
Το 1951 όταν για πρώτη φορά δόθηκε το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες,
εκλέγεται η μόνη γυναίκα καθ’ όλη την Ελλάδα Κοινοτικός Σύμβουλος της
Κοινότητας Χολαργού.
Η Κα Πασιθέα Ζουρούδη ήθελε να ενώσει τις γυναίκες των Δωδεκανήσων στον
εθνικό αγώνα για τις δίκαιες αξιώσεις του Δωδεκανησιακού Λαού.
Τότε εισηγήθηκε μέσω του ξαδέλφου της Δασκάλου Γεωργίου Ζουρούδη με δράση
στα Σωματεία της Σύμης να ιδρυθεί παράρτημα της ΕΝΩΣΗΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ
ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ στη Σύμη.
Οι γυναίκες της Σύμης όμως δεν ήθελαν εξάρτηση από την Αθήνα κι έτσι
ιδρύθηκε το 1946 αυτόνομο Σωματείο με την επωνυμία Ενωση Γυναικών Σύμης ‘’
Η ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ “.
Αρκετές γυναίκες πλαισίωσαν την κίνηση κι έτσι αναδείχθηκε το πρώτο
Διοικητικό Συμβούλιο με Πρόεδρο την Κα Φωτεινή Βιτάλη.
Ακολούθησαν η Κα Αθηνά Καλαφατα, η Κα Σταματία Ζουρούδη, η Κα Ειρήνη
Μαστορίδη και μετά την ανασύσταση του Συλλόγου το 1983 η Κα Ευτυχία Φωτάρα
και μετά από το 1985 μέχρι σήμερα η Κα Σεβαστή Νικόλη.
Οι σκοποί του Συλλόγου ήταν καθαρά φιλανθρωπικοί προσφέροντας ένα πλούσιο
φιλανθρωπικό έργο στην κοινωνία του νησιού μια και εκείνα τα χρόνια αμέσως
μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο η κατάσταση των κατοίκων ήταν πολύ
δύσκολη.
Το 1983 έγινε τροποποίηση του Καταστατικού με βασικό σκοπό την προστασία
και υποστήριξη των άπορων παιδιών της Σύμης και την παροχή των μέσων για
την μόρφωση τους, αλλά και στην πλήρη οικονομική, πολιτική νομική και
κοινωνική ισοτιμία της γυναίκας.
Στη διατήρηση και προβολή της Δωδεκανησιακής Λαϊκής τέχνης.
Η δράση του Συλλόγου ήταν πολυποίκιλη από το 1983 μέχρι σήμερα.
